فلسفه حجاب
فلسفه ی انحصارپوشش بانوان (فلسفه حجاب )
حدود پوشش زنان ومردان به ویژگی های جسمانی ان ها مربوط می شود .جاذبه های شدید جنسی بدن زن و موهای او که از جمله زیبایی های وی به شمار می روند؛ اقتضا دارد که پوشش کامل خود را رعایت کند. اما مرد که خلقت او به گونه ای دیگر است و حکمت الهی بر خلق جاذبه های جنسی ؛ دلربایی ها و لطافت های جسمانی او نبوده است ؛موظف به رعایت چنین پوششی نیست .
احکام صوت و خوشبویی زنان نیز بر همین فلسفه استوار است .
بنابراین ؛فلسفه ی تعین پوشش دینی بانوان از اثار تکوین وجود انان نشات می گیرد .
زنان مسلمان نیز با درک روشن اثار وجودی خود؛پوشش اسلامی را با معرفت پذیرفته اند و ان را نگهبان ارزش ها ؛تقوا ؛عفت؛حیا؛نجابت ؛وقار ؛پاکی ؛شرافت ؛فضیلت ؛صلابت و متانت خود می دانند
اگر می بینیم که وظیفه ی پوشش به زن اختصاص یافته است ؛از این جهت است که ملاک ان مخصوص زن است .
زن مظهر جمال ومرد مظهر شیفتگی است؛ قهرا به زن باید بگویند خود را در معرض نمایش قرار ندهد ؛نه به مرد .
با این که دستور پوشش برای مردان مقرر نشده است ؛عملا مردان پوشیده تر از زنان از منزل بیرون میروند ؛زیرا تمایل مرد به نگاه کردن و چشم چرانی است؛ نه به خود نمایی؛ و بر عکس تمایل زن بیش تر به خود نمایی است ؛نه به چشم چرانی.
تمایل مرد به چشم چرانی بیش تر زن را تحریک به خود نمایی می کند و تمایل به چشم چرانی؛کم تر در زنان وجود دارد . لذا مردان کم تر تمایل به خودنمایی دارند؛به همین دلیل (تبرج)از مختصات زنان است .
